Autor večne arhitekture: O stvaralačkom opusu Stojana Maksimovića u sredu u Parobrodu
Renomirani predavači pokušaće da mlađim naraštajima približe značaj slavnog i pomalo zapostavljenog arhitekte koji nas je napustio u februaru.
Uz medijsku podršku portala Gradnja, udruženje Balkanski arhitektonski bijenale održaće u sredu, 3. aprila, u KU Parobrod u Beogradu tribinu posvećenu nedavno preminulom arhitekti Stojanu Maksimoviću, nazvanu Autor večne arhitekture.
Početak tribine najavljen je za 19 časova, a o arhitektonskoj zaostavšitini idejnog tvorca Sava centra tom prilikom će govoriti profesor Branislav Mitrović, arhitekta Bojan Kovačević i Marko Stojanović, istoričar umetnosti.
Pročitajte još na Gradnja.rs:
Jedno predavanje o značaju života i dela arhitekte Maksimovića je malo da bi se na odgovarajući način osvetlio njegov stvaralački opus.
„Stojan Maksimović ostao je upamćen po rečenici – Sava Centar izgrađen je da traje večno. Baš kao njegova ostvarenja, lik arhitekte Stojana Maksimovića time je dosegao auru besmrtnosti. Sa druge strane, poslednjih 30 i više godina, arhitekta Maksimović proveo je u SAD-u, bez značajnijih kontakata sa kolegama iz Jugoslavije/Srbije, što je dosta otežalo prikupljanje i publikovanje, odnosno promociju njegovih dela“ – navode organizatori i dodaju:
„Jedno predavanje o značaju života i dela arhitekte Maksimovića je malo da bi se na odgovarajući način osvetlio njegov stvaralački opus, ali je neophodno kako bismo mlađim naraštajima približili značaj ovog slavnog i pomalo zapostavljenog arhitekte“.
Tema stambene arhitekture bila mu je podjednako bliska kao i arhitektura javnih objekata.
Da podsetimo, Maksimović je rođen 1934. godine u Subotici, ali se zbog Drugog svetskog rata njegova porodica preseljava u Valjevo, gde Stojan dovršava srednjoškolsko obrazovanje. Studije arhitekture završava u Beogradu 1959. godine, nakon kojih se ubrzo zapošljava u Urbanističkom zavodu grada Beograda (1960-1970).
Nakon toga prelazi u Zavod za izgradnju grada Beograda (1970-1982), da bi nakon toga karijeru razvijao izvan granica Jugoslavije. Najpre u birou SM Archicentre Office u Kuvajtu (1982-1986), Leonhard Moll Co u Minhenu (1986-1987), TAC The Architects Colaborative u Masačusetsu (1987-1991), nakon čega se penzioniše i stvara kao samostalni autor.
„Sa lakoćom je rešavao urbanističku problematiku nekog većeg projekta, podjednako kao i arhitekturu neke omanje zgrade, a tema stambene arhitekture bila mu je podjednako bliska kao i arhitektura javnih objekata“ – istakao je u In Memoriamu na Gradnji istoričar umetnosti Marko Stojanović.
Iz niza Maksimovićevih neizvedenih projekata i realizovanih objekata, izdvajaju se: Kompleks „Sava Centar“ i hotel „Interkontinental“ (1979), restoran „Ušće“ (sada „Nacionalna klasa“) (1961-63), Skupština opštine Novi Beograd (koautor arhitekta Jovin) (1961-64 i 1973) i stambeni blok na uglu ulica Južni Bulevar i Maksima Gorkog.
Preminuo je 20. februara 2024. godine u Bostonu, Sjedinjene Američke države.
