Ruševni objekat na Pelješcu pretvoren u savremenu vikendicu
Transformacijom derutnog i ruševnog poljoprivrednog sklopa dobijeno je mesto za stanovanje i odmor.
Ruševna i napuštena agrarno-stambena celina u Pelješkom zaseoku Konštari postaje mesto za relaksaciju i odmor na osnovu projekta arhitekte Davora Bušnja. Opsežnom rekonstrukcijom zadržava se karakteristična kompozicija tri postojeća volumena uz ukidanje programske hijerarhije.
Primarni prostorno-konstitutivni element sklopa je ogradni kameni zid koji, u skladu s tradicionalnom morfološkom obrascu dalmatinskih naselja, preuzima dvojaku ulogu: definiše kultivisani prostor i izdvaja ga iz krajolika i u isto vreme povezuje gradbene elemente i različite prostorne sekvence u samodostatnu celinu. Ritmičan sled stambenih volumena oslonjenih na ogradni zid dopunjen je strukturama mediteranskog izvora (zelena nadstrešnica, kamin, vrtni paviljon, ulazni dvor) čime se formira prostorni okvir programskih i ambijentalnih različitosti.
Postojeća tri volumena su zadržana i temeljno rekonstruisana u dve stambene jedinice.
Jednostavna osnova sklopa, skromnost detalja i materijala nadomeštena je raznolikošću doživljaja i bogatstvom prožimanja spoljašnjih i unutrašnjih prostora obitavanja. Prostorno povezivanje s posrednim spoljašnjim prostorom kao i vizuelna veza s kultivisanim i prirodnim krajolikom artikuliše se kadriranim sekvencama i panoramskim pogledima u zavisnosti od scenarija korišćenja i fizionomiji mesta boravka.
Pogledi ka krajoliku
Otvori u kamenom plaštu stambenih volumena omogućavaju gradirano nizanje različitih ambijenata i uokviruju delove krajolika. Naspram kadriranih Malapartovskih slika u enterijeru, boravak u senci paviljona pruža široke poglede prema dinamičnom Pelješkom pejzažu. Karakter i ugođaj spoljašnjih prostora režiran je prostornom dispozicijom i međuodnosom ogradnog zida i ostalih struktura.
Kliznim staklenim vratima paviljon se transformiše iz zatvorenog u potpuno otvoren i natkriven prostor povezan sa terasom bazena.
Samoodrživost postignuta projektovanjem i gradnjom ovog sklopa za odmor ne temelji se na primeni sistema iz pomodarske palete održive izgradnje. Sinhronizacija s podnebljem provedena je kako u vidu pasivnog korišćenja prirodnih resursa tako i u smislu kombinovane upotrebe izdržljivih autohtonih i industrijskih materijala, a posebno primenom lokalnog zanatstva. U kontekstu oslabljene građevinske industrije i odumrlih zanatskih umeća, velika pažnja posvećena je prilagođavanju projektantskih rešenja stupnju lokalnog graditeljskog know- how-a.
Grafičke podloge:
Faktografija:
- Autor: Davor Bušnja
- Suradnici: Špela Kočevar, Javier Santome
- Bruto izgrađena površina: 153 m2
- Površina parcele: 3.800 m2
- Projekat: 2014
- Realizacija: 2018
- Autori fotografija: Marko Ercegović, Davor Bušnja
