Harmonija crvene opeke na Rajni / Herzog & de Meuron
Muzej u industrijskom gradu u Nemačkoj pokazuje nam kako se od rugla može dobiti monumentalni primer revitalizovane i svrhovite arhitekture.
Džentrifikacija (ili gentrifikacija, kako god želite, dublet je) starih, napuštenih, ali upotrebljivih industrijskih zdanja u Evropi i SAD je na prelazu dva veka doživela veliki zamah.
Tako se u nemačkom gradu Duizburgu, 1999. desilo da se velika lučna građevina, prethodno napuštena, ali lepa i monumentalna, od tamnocrvene opeke, pretvori u Museum Küppersmühle (skraćeno MKM).
Pročitajte još na Gradnja.rs:
- Kuća iz 18. veka postala muzej toplih tonova i intimne atmosfere
- Kanjon od armiranog betona za Prirodnjački muzej u Njujorku
Od demoliranja do izložbenog prostora
To je bio prvi primer restrukturiranja napuštenih urbanih zona i pretvaranja hala u objekte posvećene umetnosti, što će kasnije postati običaj. Prvobitnu zgradu su redizajnirali švajcarski arhitekti Herzog & de Meuron, koristeći masterplan koji je osmislio Norman Foster.
Nakon demoliranja prvobitnog industrijskog enterijera zgrade, stvoren je izložbeni prostor od 3.600 m2 na tri sprata. Sa plafonima od sivog turskog bazalta visokim 6 metara, prirodno dnevno svetlo obezbeđivali su prozorski prorezi koji su išli sve do plafona. Zgradu je opsluživalo spoljno stepenište pričvršćeno za prvobitnu zgradu.
Muzej je predstavljao sjajan primer kako od rugla dobijamo monumentalni primer revitalizovane i svrhovite arhitekture.
Muzej je, kao što mu i ime kaže („Mühle“ je mlin), smešten u starom mlinu koji se monumentalno nadvisuje nad Rajnu i Unutrašnju luku Duizburga, i predstavljao je sjajan primer kako od rugla (neki bi rekli „legla pacova i narkomana“) dobijamo monumentalni primer revitalizovane i svrhovite arhitekture.
Te, 1999. godine donacija od 35 miliona nemačkih maraka od lokalnih vlasti u Duizburgu je iskorišćena za osnivanje Grothe Muzeja, da bi se prikazale neke od umetničkih kolekcija Hansa Grotea, građevinskog preduzimača. Muzej je zvanično otvoren u aprilu 1999. i činilo se da je to to.
Povratak na „mesto zločina“
Ali ne. Više od dvadeset godina kasnije, originalni arhitekti-restauratori su se „vratili na mesto zločina“. Od 2013. do 2021, Herzog & de Meuron su planirali i izveli proširenje od 2.500 m2, gotovo udvostručivši površinu muzeja. Podeljen na tri dela, novi „dodatak” zgradi sadrži izložbene hale, kao i komunalne objekte i objekte za rukovanje umetničkim delima na pet spratova.
U toku proširenja, istorijski silosi su takođe razvijeni i integrisani u zgradu. Ovde mostovi na 1. i 2. spratu stvaraju vezu između novih i postojećih prostorija. Sami silosi su očuvani kao industrijski spomenik, kako po svom spoljašnjem izgledu, tako i po svom uglavnom originalnom materijalu. Platforma na silosima, po kojoj se može hodati u zavisnosti od godišnjeg doba i vremena, pruža širok pogled na Rursku oblast.
Muzej je obogaćen je sa tri elementa koja su direktnu inspiraciju crpla iz starih zgrada od opeke
Muzej Küppersmühle, sa prepoznatljivim i impresivnim silosom koji je dograđen u sredini, obogaćen je sa tri elementa koja su direktnu inspiraciju crpla iz starih zgrada od opeke, koja je korišćena u gradnji fasada, tako da se ne primeti, osim po stilu, da su dodaci zgradi novijeg datuma – sve se savršeno uklapa, i harmonično pruža duž keja.
Celih 4.900m2 je posvećeno izlaganju kolekcije Ströher, koja predstavlja jednu od najvažnijih zbirki nemačke predratne umetnosti.
