Hotel Pino Nature sagrađen odgovorno prema planini Trebević
Uklapanje u ambijent nije dobijeno samo strmim šiljcima na fasadi koji su interpretacija krovova seoskih kuća i siluete borova, već i korišćenjem lokalnih materijala kao što je drvena šindra.
Deset minuta vožnje udaljen od centra Sarajeva, hotel Pino Nature smešten je na obroncima planine Trebević na 1.070 metara nadmorske visine.
Izgrađen na ruševinama omiljenog sarajevskog izletišta Prvi šumar, ovaj objekat arhitektonski potpisuje Studio Zec, odnosno glavni arhitekta Amir Vuk sa saradnicima Sanelom Belko, Dariom Bojanićem i Belmom Jusufović.
Pročitajte još na Gradnja.rs:
- Divčigora: Skijaška baza odenuta u planinsko ruho
- Hotel Stara Čaršija kao povratak izvornoj arhitekturi Starog Bara
Odgovorno građenje na planini
Kompoziciono gledano, hotel Pino sastoji se od primarnog horizontalnog kubusa, u kojem su smešteni javni sadržaji, i vertikalnog kubusa – tornja, koji sadrži isključivo sobe za goste.
Cirkulacija gostiju dominira u glavnom kubusu koji sadrži ulaznu partiju, wellness sa bazenom, kongresne sale, igraonice i restoran, te sobe za goste smeštene po omotaču volumena, koje dobijaju dnevno svetlo preko dodanih šiljaka.
Kako navode autori, odgovorno građenje na planini iziskuje prilagođavanje klimatskim i prostornim okolnostima, te su lekcije iz lokalnog vernakularnog arhitektonskog jezika bile ključna inspiracija u formiranju spoljnog lica objekta.
Drvena šindra se iz prethodnih iskustava pokazala kao održiv, trajan i ekonomičan pokrovni materijal na planini.
Strmi šiljci na fasadi su interpretacija krovova seoskih kuća i siluete borova. Glavni volumen miruje na bazi obloženoj kamenom – citirajući opet tradiciju i tripartitnu podelu kompozicije objekta – noge/telo/glava – kamen/drvo/staklo.
Drvena šindra se iz prethodnih iskustava sarajevskih arhitekata pokazala kao održiv, trajan i ekonomičan pokrovni materijal na planini.
Zagrebano ispod površine, nosiva struktura objekta je armiranobetonska – dualizam ova dva materijala je dalje interpretiran kroz enterijer – tople drvene površine pričaju sa rustikalno grubim betonom.
Toplina i intimnost u velikom objektu
Prethodno opisanoj taktilnosti korištenih materijala kontrira upotreba foto-tapeta – slika se ipak vraća u arhitekturu kao scenografsko-dekorativni momenat.
Kako kao arhitekta uneti toplinu i intimnost u veliki objekat? Recept se, prema rečima autora, krije u podeli velikih enterijera u manje, ljudskom merilu pregledne ali povezane scenografije, jer, kako dodaju, intima počinje u vlastitom uglu – svakom svoj ugao.
Grafički prilozi
Foto-galerija
Faktografija
- arhitektura: Studio ZEC; Amir Vuk
- saradnici: Sanela Belko, Dario Bojanić, Belma Jusufović
- fotografije: Damir Dautbegović
- lokacija: Planina Trebević, Sarajevo, Bosna i Hercegovina
- površina: 2.000 m2
- godina izgradnje: 2014–2015.
malo mi je čudno uređenje enterijera apatmana kao da smo u ludim ’70im al ok , ko će ga znati …
nive, very nice