Promocija monografije „Natko Marinčić: Odabrani crteži“ na Dan grada Novog Sada

Iz ogromne zaostavštine novosadskog arhitekte i urbaniste odabrano je preko stotinu radova koji na najbolji način oslikavaju bogato crtačko iskustvo autora.

Promocija kataloga “Natko Marinčić: Odabrani crteži” u izdanju Muzeja savremene umetnosti Vojvodine biće upriličena na izložbi crteža arhitekte Natka Marinčića (1941–2004) u Malom likovnom salonu Kulturnog centra Novog Sada, u sredu 1. februara u 19 časova, na Dan grada Novog Sada.

Knjiga koja se od polovine decembra već mogla pregledati u PDF formatu sadrži preko stotinu crteža podeljenih po sekcijama – arhitektonske perspektive, konkursni crteži, arhitektonske skice, gradovi i portreti – dok je sam kraj rezervisan za fotografije Marinčićevih izvedenih objekata.

Pročitajte još na Gradnja.rs:

• Duh nekadašnjeg Novog Sada ovekovečen u crtežima Natka Marinčića
• Crteži arhitekte Natka Marinčića lansirani u 21. vek

Od osamdedestih do novog milenijuma

„Usled velikog broja Marinčićevih crteža koje je porodica sačuvala, odlučili smo se za jedan manji izbor i to onih koji najkarakterističnijih koji oslikavaju bogato crtačko iskustvo autora. Odabrani crteži su okvirno nastali od početka osamdesetih godina proteklog stoleća, pa sve do prvih godina novog milenijuma” – objasnio je Vladimir Mitrović, urednika knjige i kustos MSUV.

“I pored izuzetno uspešne arhitektonsko-urbanističke karijere i brojnih nagrada i priznanja, ime Natka Marinčića ima prvu asocijaciju na crteže Tvrđave, Katedrale, delova Zmaj Jovine ulice, Matice Srpske… kao zvuk fijakera ili muzička pratnja onoga što je ostvario ili zamislio” – napisala je u predgovoru Sonja Stoja, profesorka u građevinskoj školi koja je iškolovala „pola“ novosadskih arhitekata i građevinaca.

Biografija

Natko Marinčić (Ruma, 1941 – Novi Sad, 2004) diplomirao je na beogradskom Arhitektonskom fakultetu 1972. godine. Po završetku studija radio u više projektnih organizacija, gde je učestvovao u projektovanju brojnih objekata različitih namena i volumena.

Apart hotel Univerziteta u Novom Sadu (sa arh. Miodragom R. Jovanovićem, 1990) već je označen kao prelomno delo u njegovoj karijeri u kome se daje savremena vizija solitera preobučenog u posmodernističko ruho.

Istražujući duh mesta stare, industrijske ulice, uz upotrebu crvene opeke, stvara jedno od ključnih dela postmoderne arhitekture u Vojvodini.

U projektu za Zavod za zaštitu prirode Srbije u Novom Sadu (sa arh. Ljiljanom Milin, 1994) istražujući duh mesta stare, industrijske ulice, uz upotrebu tradicionalnog materijala – crvene opeke, stvara jedno od ključnih dela postmoderne arhitekture u Vojvodini.

Sličnom misaonom sklopu pripada i zgrada Fakulteta za uslužni biznis u Sremskoj Kamenici (2004) koja svojom arhitektonskom estetikom najavljuje novo poglavlje u novosadskoj savremenoj arhitekturi.

Učestvovao je na više kolektivnih izložbi (Novi Sad, Sremska Mitrovica) i dobitnik je više stručnih priznanja, od kojih se ističu dve Borbine nagrade za arhitekturu u Vojvodini (1991, 1994).